Magnaðar myndlíkingar

Það er ekki hægt að segja annað en að notaðar séu magnaðar myndlíkingar í fréttinni. Drottningar tvær, eldri og yngri systir sigla um Sydney höfn. Vekur mig til umhugsunar um upphafningu á skipsskrokkunum og innréttingum - stöðunum sem þau eru í sjálfum sér.

Drottningafundur í Sydneyhöfn

Ferðaáætlun til Brasilíu

Branson er frábær og í miklu persónulegu uppáhaldi hjá mér sem frumkvöðull á mörgum sviðum. 

Þá erum við Leon farin að leggja drög að ferðaáætlun. Ég varð svo hamingjusöm þegar ég komst að því að hægt væri að fljúga til Campinas og að ég þyrfti ekki að hossast í rútu frá Sao Paulo.

Ég hefði viljað sjá bara smá bita af Amazon, en því verður ekki fyrir að fara samkvæmt Leon, því ég verð of stuttan tíma. Ég geri mér náttúrulega enga grein fyrir fjarlægðum þarna.

Fyrir utan að halda fyrirlestur í háskólanum og skrifa grein með Leon og sjá svæði favelana sem að hann hefur verið að vinna með íbúum í ætla ég að biðja hann að fara með mig í þessa efnaverksmiðju sem að framleiðir þetta áhugaverða eldsneyti sem um ræðir í fréttinni.

Hann spurði mig í fyrradag hvort ég hefði áhuga á að skoða petrochemical industry fyrir utan auðvitað að skoða þessa brjálæðislegu bílaverksmiðju-garða, og ég einhvern veginn var svo dofinn - var bara að hugsa um lifrarbólgu og gulusprautur að ég kveikti ekki.

Ætla að láta hann vita - ég vil fara í verksmiðjuna sem að framleiðir eldsneytið úr babassa-hnetunum. Ætli verði hægt að koma því um kring? 

Flýgur á lífrænu eldsneyti

Af hverju ekki að styðja lífrænan búskap?

Jón Bjarnason alþingismaður og fyrrverandi skólastjóri Hólaskóla var einu sinni sem oftar með áhugaverða bloggfærslu um íslenskan landbúnað.

Á viðtalsferðum okkar  í sumar fyrir rannsóknarverkefnið Litróf landbúnaðarins

urðu ég, Magnfríður samstarfskona mín og Jórunn Íris fyrrverandi starfsmaður verkefnisins varar við að margir bændur voru byrjaðir að rækta meira fóður fyrir búfénað, helst byggrækt og svo auðvitað fóðurkálsrækt en tilhneigingin var klárlega til staðar að bændur væru að reyna að framleiða stærri hluta fóðursins sjálfir til að lágmarka þörfina fyrir það sem aðföng í reksturinn. 

Það kemur sér vel nú þegar að heimsmarkaðsverð á gróffóðri eykst svona rosalega.

Það kemur sér líka vel útfrá umhverfistengdum sjónarmiðum (færri sótspor vegna flutninga meiri hagræðing í rekstri). En þetta á auðvitað helst við á svæðum þar sem ræktunarskilyrði eru nægilega góð, þó sýni sig að hægt er að flytja þau landfræðilegu mörk talsvert eins og bóndinn á Mánárbakka sannaði.

Þeir bændur sem voru með hæst hlutfall eigin fóðurframleiðslu og óháðastir aðkeyptu gróffóðri voru bændur með lífrænan búskap.

Enn ein rökin fyrir því að styðja við slíka búskaparhætti. 

Annars má sjá greinar eftir okkur verkefnahópinn í þessu flotta riti 

Frétt Euroinvestor um Krakk kaupþings

Danskur vinur minn sem kaupir hlutabréf endrum og sinnum sendi mér upprunalegu fréttina sem hefur valdið fjaðrafoki meðal yfirmanna Kaupþings. Ég ætla ekki sjálf að taka afstöðu til hennar. Mér finnst fjölmiðlar hér hafa fjallað um fréttina en ekki um raunverulegt innihald. Veit bara að Kaupþing hefur verið áhættusækin fjármálastofnun, en veit líka að þungamiðja viðskipta þeirra er ekki á Íslandi lengur (heldur erlendis).

Hér er hin upprunalega frétt sem olli fjaðrafoki.

Hún gengur út á að smá banki á Fjóni (sem ég held að sé uppspuni hins magnaða ráðgjafa sem vitnað er í) þar sem spilling hefur farið fram sé mun skárri en Kaupþing banki. Svolítið sérkennileg framsetning og samanburður.

Sem viðskiptavinur bankans er manni auðvitað ekki alveg rótt í kjölfar svona spekúlasjóna. En svo, þegar öllu er á botninn hvolft þá er þetta kannski eins og boomerang - spákaupmennskan spekúlasjónirnar berast á milli og hver fjármálaspekúlantinn spáir hinum dauða - út frá konseptinu: Jú við höfum verið svolítið djarfir en sjáið Jóa hann hefur verið miklu djarfari og hvar er hann nú staddur.

Humm, maður veit ekki alveg hvað maður á að hugsa þegar svona er komið. 

Væri ekki bara einfaldara og ódýrara að taka sandkassa-slaginn á einhverjum niðurlögðum róluvellinum? 

Namminamm!

Ég hef undanfarin ár alltaf farið út að borða mér til mikillar ánægju undanfarin ár þegar FOOD and FUN hefur staðið yfir.

Fyrstu árin lagði ég áherslu á að smakka mat kvenkokka eða þeirra sem lögðu áherslu á staðbundin matvæli, helst lífræna framleiðslu eða eitthvað í þeim stíl.

Ég hef aldrei orðið fyrir vonbrigðum. Bærinn og veitingahús iða á meðan á þessum viðburði stendur.

Baldvin og Siggi Hall og allir aðrir sem hafa lagt hönd á plóg sem eru býsna margir eiga hrós skilið fyrir þennan viðburð sem glæðir Reykjavík lífi.

Nú bregður svo við að ég fer væntanlega ekki - enginn hefur gefið kost á sér að snæða með mér, og ég hef einfaldlega ekki pantað borð vegna eigin anna. ..........

OG ÞÓ

Ég fór í gær á skandinavískt hlaðborð og borðaði dýrindis gellur í norræna húsinu með samstarfsfólki. Namminamm, það var gott. Í norræna húsinu fer nefnilega fram matarhátíð í mörgum víddum sem heitir Mat och lust Festival - eða - Ný norræn matargerðarlist Festival 17-24.febrúar.

Þar er bæði hægt að njóta rétta gegnum munninn og eyrun! rosa skemmtilegt!

Ég fer þó tæpast á hina hefðbundnu food and fun þar eð ég var ekki búin að gera ráðstafanir, en er þó opin fyrir öllu ef einhver afpantar. Þá vitið þið það gott fólk.

Megi snæðingurinn verða góður.

Búist við að 25 þúsund manns taki þátt í Food & Fun 2008

Misskilin þjóð!

Danir hafa löngum stært sig af því að vera umburðarlynd þjóð. Það hef ég fyrir satt að það eru þeir að vissu leyti.

En þeir rugla oft saman umburðarlyndi og afskiptaleysi. T.d þegar kemur að útlendingamálum.

Þeir stæra sig af því að vera víðsýnir en ég þekki fáa eins ignorant á landafræði og dani, þeir skaga alveg upp í ameríkana. Þeir líða af sama arfi og Bretar, fyrrum heimsveldi sem heldur krampakenndu taki um forna frægð en lærir lítið nýtt um sjálft sig.

Mér finnst það til marks um stjórnmálastigið að helsta fréttaefni í pólitík hefur verið að Malou Aamund yfirgaf flokkinn Ny Alliance og fór til Venstre. Hún hefur helst aflað sér frægðar fyrir fyllerí og partýstand í Viskýbelti Norðursjálands (og minnir mig alltaf svolítið á Paris Hilton bæði í útliti og fasi) og fyrir að vera ein af fyrrum kærustum krónprinsins. Hún er auk þess dóttir Asger Aamund og stjúpdóttir Susanne Bjerrehus sem eru fræg fyrir að vera myndvæn í kjaftablöðum, en raunar líka fyrir að hafa munninn fyrir neðan nefið. Vonandi lærir hún það stelpan þegar fram líða stundir.

Spenna í dönskum stjórnmálum

Sótspor skipafélagsins Mærsk meiri en alls Danaveldis

Mærsk fánaberi danskrar fyrirtækjaflóru, eitt stærsta flutningafyrirtæki heims stendur fyrir meiri útblæstri kolefnis (Co2) á ársgrundvelli en allt danaveldi og ólíkar athafnir borgara þess. Þetta er hálf lygilegt að einstaka fyrirtæki geti verið meiri mengunarvaldar en heilu þjóðríkin, þó ekki þegar litið er til alþjóðasamsteypumyndunar og hnattvæðingar efnahagslífs.

Danir sem voru fyrsta þjóðin til að stofna umhverfisráðuneyti og hafa jafnan talið sig í fararbroddi í Norður Evrópu hvað varðar þennan málaflokk eru orðlausir yfir þessu, eru að átta sig á umfangi málsins eftir að bresk dagblöð flettu ofan af því að fyrirtækið stendur fyrir um 5% útblásturs kolefna á heimsvísu (á ársgrundvelli). Það er allnokkuð þegar um aðeins eitt fyrirtæki er að ræða.

Umhverfisráðherra dana, Connie Hedegaard hótar nú að setja ný lög. Málið er að útblástur fyrirtækisins er ekki reiknaður í útblásturskvóta þjóðarinnar, en eins að skipaumferð er ekki tekin með í viðskipti um kolefniskvóta samkvæmt tillögu Evrópuráðsins (EU-commission). Útreikningar á sótsporum eru því villandi í heildina ef flutningastarfsemi heimsins (sem er allnokkur) er ekki tekin með í reikninginn.

Þetta umtalaða magn útblásturs er meira en blæs út í álfunni Afríku á ársgrundvelli. 

Ætli umhverfisráðherrann leggji útblástursgjöld á fyrirtækið? Ætli alþjóðaflutningsgjöld hækki þegar að þetta mál verður í deiglunni innan ríkisstjórna sem og á yfirþjóðlegum vettvangi á komandi misserum? 

Eina jákvæða sem ég sé í hugsanlegri hækkun alþjóðaflutningsgjalda er að það gæti breytt að mínu mati öfugsnúnum reiknilíkönum sem sjá hagnað í því að flytja út hráefni(t.d fisk og margt annað) til Kína og skipa því aftur fullunnu til Evrópu og Ameríku ódýrar en ef varan hefði unnist á heimaslóð. 

Þessi umfjöllun kom fram í sunnudagsblaði Berlinske. Sunnudaginn 10.febrúar.2008, á baksíðunni Back2business 

Líst vel á samningana!

Til hamingju Íslendingar, og sérstaklega þeir lægst launuðu ásamt barnafólki. Ég er ánægð með samningafólkið og ríkistjórnina í þessu máli þó ég hafi ekki enn kynnt mér samningana í þaula. Helstu ákvæði lofa góðu.

Ég var farin að verða hrædd um að kjarasamningar ASÍ og SA myndi endast út á vorið sem hefði verið arfaslæmt miðað við vinda sem blása í augnablikinu, hér heima og heiman.

Taxtar hækka um 18.000 krónur

Nú er ástarfaraldur á Keflavíkurflugvelli!

Við Elías vorum að velta fyrir okkur hvernig ástarfaraldur myndi haga sér ef hann smitaðist frá Eymundssyni yfir á Keflavíkurflugvöll.

Fyrir viku síðan lá ég í næstum tólf tíma og beið eftir að flugvél sem ég átti bókað far með drifi sig á loft í átt til Kaupmannahafnar. Eitthvað lét vélin eða áhöfn eftir sér bíða því það var reynt verulega á langlundargeð farþeganna. Svosem ekki skrýtið, þar eð mikil veður höfðu geisað daginn áður og riðlað mörgum komum og brottförum. Ég hitti dani sem höfðu setið innlyksa í flughöfninni á annan sólarhring á leið til Ameríku. Þau voru nú ekki í miklum ástarhug, hvorki til veðurfars, lands, flugfélags eða matarins sem hafði verið boðið upp á á meðan þau biðu. Þau langaði mest í heitt bað og gott rúm. Sömuleiðis var þýska konan sem ég spjallaði við og var á leið til Boston en hafði verið innlyksa í fimm tíma í flugvél fyrir utan stöðina daginn áður og með æluspýju á öxlinni frá næsta farþega ekki í ástarhug til Icelandair. Hún horfði á mig áhyggjufullum augum, svona með germanskri hörku eins og þeim einum er lagið. Fannst þessi óordnung í íslensku veðurfari eitthvað ruglingsleg. 

Ekki varð ég mikið vör við ástarfaraldur á vellinum þó að tekið væri að draga nær innfluttum Valentínusardegi verslunarmanna. Fólk hegðaði sér ósköp eðlilega, svolítið heft og innilokað eins og íslendingum einum er lagið.  En mikið hefði nú verið gaman að sjá fólk hegða sér öðruvísi, svolítið ástúðlega eins og það hefði fengið einhvern snert af veirunni úr ástarfaraldrinum sem Eymundsson auglýsti svo fjálglega.

Reyndar voru nokkrar fjölskyldur samankomnar og létu biðina lítið á sig fá, þetta var eina fólkið sem hagaði sér svolítið ástúðlega. Einn karlmaðurinn í hópnum átti greinilega afmæli og ferðafélagarnir höfðu safnast saman í kringum borðið hans í biðsalnum og hófu nú upp raust sína og sungu afmælissönginn en afhentu honum pakka að honum loknum, kysstu og föðmuðu afmælisbarnið.  

Ekki var mikið um ástarfaraldur þegar einhverjir aumingjans Keilubúar á miðnesheiði voru skyldir eftir við vegaslóðann að háskólaþorpinu vegna veðurs!

Ekki var mikið um ástarfaraldur í Vinningsskipulagi Vatnsmýrarinnar, búið að jafna Öskju náttúrufræðihús við jörðu (það er allavega ekki á teikningunni!).

Það var svolítið um ástarfaraldur í Hróarskelduhöfn þar sem fjölskyldur og pör gengu um í sólskininu og horfðu út á fjörðinn síðastliðinn sunnudag.

Reyndar var ekki mikið um ástarfaraldur á Keflavíkurflugvellinum um síðustu helgi. Einn fárra sem ég hitti sem ég þekkti var einmitt að búa sig undir að flýja land úr ástarfsambandi sem hafði beðið skipbrot. Ekki að hann segði það berum orðum, en það var augljóst.

Næst þegar við Elías eigum leið um Keflavíkurflugvöll ætlum við að ímynda okkur að það séu allir laumuástfangnir og hagi sér bjánalega. Það er miklu skemmtilegri tilhugsun og svo vekur hún kátínu og gerir lífið skemmtilegra en hitt.

 

Aðgát í nærveru sálar!

Ég hugsa að maður leiði of sjaldan hugann að því að maður skyldi hafa aðgát í nærveru sálar. Ég er oft sjálf auðsærð, þó ég láti ekki á því bera. En ég held líka að maður eigi að vera einlægur og trúr sjálfum sér og sannfæringu sinni. Hún er vandfarin sú lína að feta að vera bæði hreinskilinn og nærgætinn. En það er gott takmark að hafa.

Flest sem maður upplifir sem einstætt foreldri er ekki til þess fallið að auka traust manns á umburðarlyndi samfélagsins eða nærgætni. Ég var t.d stödd með syni mínum hjá tannréttingasérfræðingi og bara heimsóknin í morgun, kostaði 44 þúsund krónur. Þetta er mánaðar fæðispeningur fjölskyldunnar!

Ég verð að viðurkenna að mig langaði bara mest til að fara að gráta, en gerði það auðvitað ekki. 

Það sem er gott í heimi hér og eykur manni traust á að samfélagið sé ekki svo slæmt þrátt fyrir allt er einlægt fallegt bros á förnum vegi. Ég upplifði það áðan í fokinu.  Það er einhvern veginn ekki annað hægt en að brosa að veðrinu í augnablikinu og gefa fótgangandi hvetjandi augnaráð.

Það sem er best í heimi er gott faðmlag, hrós stöku sinnum og gott hláturskast.

Og svo mannleg samskipti! 

Vona að allir fái það stöku sinnum - því það er vegur upp öll ógætileg orð eða viðtökur.