Skemmdarstarfsemi pörupilta lögreglunnar

Mér finnst ótrúlegt að horfa upp á skemmdarverk fulltrúa opinberra yfirvalda (lögreglumennirnir) og finnst þeir heldur lítið uppbyggileg fyrirmynd fyrir yngri kynslóðir þessa lands. Fantaskapur og niðurbrot, mölvun og annað er ekki til fyrirmyndar jafnvel þó það hugnist greinilega eiganda hússins eins og fram kom í myndskeiðinu.

Ég ber minni virðingu fyrir laganna vörðum fyrir vikið.

Fékk mig til að spyrja hvort er skárra skemmdarverk opinberra aðila (fulltrúa þeirra) eða einkaaðila? Eða eru skemmdarverk kannski jafn slæm hver svo sem á í hlut?

Í vegi fyrir glæsihúsi

Hver á rétt og hver á kröfu?

Ég er stuðningsmanneskja hústökunnar á Vatnsstíg 7 vegna þess að húsið hefur ekki verið í notkun um hríð og því ágætis vettvangur fyrir ungt fólk sem vill vekja athygli á manngildi ofar auðgildi.

Eigendur hússins sem virðist nú allt í einu ummunað að gera eitthvað í húsinu (skemmtileg tilviljun það) hafa beitt lögregluyfirvöldum fyrir hesta sína til að rýma húsið. Það er svo sem ekkert að því að eigendur vilji hafa afnotarétt af húsi sínu en væri þá ekki eðlileg krafa að þeir sýndu og sönnuðu að þeir ætla sér eitthvað uppbyggilegt (verslunarmiðstöðvabygging er ansi óraunhæf krafa eins og stendur) í húsinu.

Ég treysti satt best að segja unga fólkinu betur til að hlúa að starfsemi þar og eðlilegri notkun þess en eigendunum sem hafa vanrækt bygginguna fram að þessu.

En hver á rétt og hver á kröfu?

Geta skipulagsyfirvöld krafist þess að eigendurnir nýti húsið, sýni fram á einlægan ásetning um að hlúa að byggð eða þurfa þau ef til vill að styðja við bakið á þeim til niðurrifs?

Ég styð almennt ekki ólöglega starfsemi en finnst margur formlega löglegur gjörningurinn að undanförnu hafa markast af mannfjandssemi og græðgi og raunin er að húsið stóð tómt, var ekki í notkun.   Ég sé ekki hvernig að niðurrifsáform styðja við samfélagið í miðborginni á nokkurn hátt.

Hvort er eðlilegra að glæða húsnæði lífi eða að vanrækja það til þess eins að réttlæta niðurrif?

Eru eigendur hússins eðlilegasti/nærtækasti nýtingaraðilinn þegar að þeir hirða ekki um húseign sína fyrr en vakin er athygli á vanrækslu hennar með hústöku?

 

Vilja ekki víkja

Flokkar og fjármagnshæfi

Hvernig er hægt að treysta flokkum sem að fara illa með fjármagn fyrir fjármagnslagagerð? Hvernig er hægt að treysta flokkum sem að raka til sín "illa fengið fjármagn" á vafasömum forsendum, einskonar smurning í flokksmaskínuna til að fara með hagstjórn lands fyrir hönd þjóðarinnar? Hvernig er mögulegt að þvo hendur sínar af slíkum gjörningi - benda á aðra og sá eini sem tekur ábyrgð er farin úr stjórnmálum og því í hlutverki Barrabas í raun.

Það er kannski táknrænt að uppþotið gerist á páskahátíðinni. 

Það er eitthvað rotið við það nú kannist allt í einu enginn (nema Geir, aumingja maðurinn hann er allt of viljugur til að láta gera sig að fífli) við að hafa verið að tryggja tengsl milli fyrirtækja og flokka, með m.a peningagjöfum.  Það er líka eitthvað rotið við það að framsóknarflokkurinn ætli ekki að upplýsa um gefendur  til þess flokks. Eins er svolítið annarlegt að Bjarni Ben veit hver bað um lánin en ætlar ekki að upplýsa það að svo stöddu, Kjartan átti engan þátt í þessu en veit hver gerði það og upplýsti núverandi flokksforystu um það en ætlar ekki að segja fjölmiðlum hver eða hverjir það eru. Guðlaugur mobiliserar 13 flokksfélögu sjálfstæðisflokksins á höfuðborgarsvæðinu til að senda varnartilkynningu um hreinan skjöld sinn.  Ég man ekki betur en að áfengið hafi flotið og sushiið skriðið uppúr borðum í rándýrri prófkjörsbaráttu árið 2007.

Maður hlýtur að spyrja sig afhverju kostar svona ógnarfjárhæðir að reka flokksapparöt ef að hugsjón, málstaður og framtíðarsýn stýrir verki?

Ragnheiður Ríkharðsdóttir er sú sem kemur lang best út úr þessu. Hún talar tæpitungulaust og hennar skilaboð eru skýr. En svo birtist af henni mynd í fréttablaðinu þar sem er eins og henni hafi verið úthýst af þingflokksfundi sem fram fór á hinum háheilaga krossfestingardegi.

Einu framboðin sem að koma útúr vorhreingerningu þessari sem nokkuð hreinog óspillt öfl eru vinstri grænir og frjálslyndir og svo nýju framboðin lýðræðishreyfingin og borgarahreyfingin (enda enn óskrifuð blöð sem áhrifaöfl í íslenskri pólitík).   Samfylkingin bjargar sér fyrir horn með því að upplýsa gefendur meðan að rekstur hefur sýnilega verið í algerri óreiðu (miðað við umfang tapsins). 

Ég spyr aftur - hvernig má ætla að stjórnendur flokka sem hafa farið svona að ráði sínu með sjálfstæðisflokkinn í fararbroddi hafi einhverja hæfileika til að leiða land og lýð útúr þeim ógöngum sem við erum í?

Ég vona að nú sé komið að hreinsun sem að leiði til endurfæðingar skynsamari gilda.  Það er ekki eðlilegt að stórfyrirtæki séu ríki í ríkinu í okkar örríki (eins og sérstaklega bankarnir en einnig önnur stórfyrirtæki voru) -sú samþjöppun peninga og valds er óæskileg að öllu leyti, þó ég sé einmitt sammála því að bestur sé öfgalaus fjölbreytileikinn - einhvers konar balans milli andstæðra hugmyndafræði um hvernig þróun þjóðar og samfélags sé best hagað.

Tek það síðan fram að ég hef aldrei tekið á móti fyrirtækjastyrk af neinu tagi til neinnar þeirrar starfsemi sem ég hef haldið utan um á liðnum árum. Ég hef ekki notið annara styrkja frá opinberum stofnunum en úr þess tilgerðum sjóðum (rannsóknarsjóðum) en þó minnst íslenskum nema í tvígang hef ég þegið aðstoð frá sjávarútvegsráðuneyti til rannsókna og hef margsinnis þakkað þá styrki í riti enda okkur akademikerum uppálagt að styrkveitingar séu vel rekjanlegar og upplýstar hverju sinni (enda fæ ég ekki séð hverjum það gæti gagnast að þeim væri haldið leyndum!!!!!!!).

Ég fékk þó jólagjöf frá Kaupþingi jólin 2006 en það var svört svokölluð brauðkarfa úr taui (forljótur gripur sem ég er alveg til í að skila enda lítt notaður og gjörsamlega illa funktionel !).

 

Flokkarnir skulda hálfan milljarð

Höfuðborg Abruzzo héraðsins í rústum

Eftir að hafa sappað í gegnum helstu fréttaveitur erlendar um ástandið í L'Aquila má sjá að bæði gamlar kirkjuhvelfingar og stærstu íbúðarhús hafa hrunið. Í bænum Onna sitja ættingjar við líkkistur sem verið er að bera líkin í, herinn er mættur á staðinn og bæði leitarfólk og nunnur grafa í rústum hlúa að fórnarlömbum.  Það er ekkert grín að búa við lélegar byggingar þegar að jarðskjálftar ríða yfir eins og sjá má á þessu. Berlusconi var mættur eftir að hafa frestað för sinni í opinbera heimsókn til Moskvu.  Skrýtið að sjá hvernig bæði fjöll eru snæviþakin þrátt fyrir að vorið ætti að vera byrjað á þessum slóðum og hvað karluglan er orðin gömul.

 

Jarðskjálfti á Ítalíu

Aðgerðir um samgöngustefnu í dag!

Ég var stödd í hádeginu hjá samgönguráðherra ásamt félögum mínum úr samtökum um bíllausan lífsstíl. Við vorum greinilega ekki með nógu æsilega efnisskrá fyrir fréttafólk (sem mætti ekki - fattar ekki hvað við erum skemmtilegt fólk;)!) en markmiðið var að vekja athygli á tilmælum sem sendar voru frá samtökunum til stærstu fyrirtækja á höfuðborgarsvæðinu um að taka upp samgöngustefnu. Markmið okkar var að grípa til aðgerða til að stuðla að fjölbreytilegri samgönguformum í borginni.

Ráðherra sagði okkur að ráðuneytið hans hefði þegar tekið upp stefnu og nú hjóluðu allavega þrír starfsmenn reglulega - einn meira að segja úr Grafarvogi og niður í bæ. Ráðuneytið greiðir þá strætókort fyrir starfsmenn í stað stæðisgjalds í miðbæ fyrir bifreið hans/hennar. Hann upplýsti okkur ennfremur um nokkur áform sem hrint verður af stað nú á næstu dögum....vonandi fer eitthvað að mjakast í þessum málum.

Hér er fréttatilkynningin frá samtökunum!

Samtök um bíllausan lífsstíl hafa það meginmarkmið að stuðla að bættum ferðavenjum á höfuðborgarsvæðinu og telja það afar þýðingarmikið málefni í nútímasamfélagi.

 

Flestir Íslendingar fara til vinnu einir á einkabíl, með tilheyrandi umferðarþunga, slæmum loftgæðum og kostnaði, sem lendir á þeim sjálfum, vinnuveitendum þeirra og samfélaginu öllu. Þær ferðavenjur verða ekki skýrðar með landfræðilegri legu, veðráttu, þéttleika byggðar eða öðrum utanaðkomandi þáttum eins og dæmi frá nágrannalöndum okkar sanna, vandamálið liggur í hefðum og hugarfari. Fjölmargir aðrir faramátar eru í boði, svo sem að taka strætó, hjóla, ganga, skokka, fara á línuskautum eða í samfloti með öðrum, sem allir eru hagkvæmari, stuðla að bættri lýðheilsu og bæta umhverfi okkar.

 

Í byrjun apríl munum við senda bréf til allra stærstu fyrirtækja á höfuðborgarsvæðinu og skora á þau að taka upp samgöngustyrki fyrir þá starfsmenn sem kjósa að nota ekki einkabíla til ferða til og frá vinnu. Slíkur styrkur er ætlaður til þess að verðlauna þá starfsmenn sem ekki kæmu til vinnu á einkabíl og spara fyrirtækinu um leið talsverðan kostnað vegna bílastæða.

 

Fjölmargir Íslendingar fara á þessum tímum í gegnum gagngera endurskoðun á sínum útgjöldum og lífsstíl. Hóflegri notkun einkabíla gæti skilað flestum heimilum fleiri hundruðum þúsunda á ári hverju. Nú óskum við eftir liðsinni fyrirtækja í landinu við að hvetja og styðja starfsfólk sitt í heilbrigðari lífsvenjum, fyrir jafnt sál, líkama og buddu. Um leið gerum við almenningssamgöngur að samkeppnishæfari valmöguleika og höfuðborgarsvæðið okkar að betri stað til að búa á.

 

Fyrsta bréfið verður afhent samgönguráðherra fyrir utan samgönguráðuneytið að Tryggvagötu fimmtudaginn 2. apríl kl. 12.00. Við hvetjum ykkur til að mæta á staðinn og sýna málefninu samstöðu. Afrit af bréfinu má finna hér:

 

http://billaus.is/images/skjol/Billaus_Fyrirtaekjabref.pdf

 

Við hvetjum þá til að mæta sem vilja sýna málefninu samstöðu.

 

Einnig viljum við vekja athygli á því að umferðarráð er í dag nær eingöngu skipað fulltrúum þeirra sem eru akandi í umferðinni. Slíkt teljum við tímaskekkju og óskum við eftir því að okkar fulltrúi skipi einnig ráðið.

 

 

 

 

Kveldúlfur í þingmönnum

Þó ekki ætli ég að halda því fram að auðvelt sé að vera í stjórnmálum um þessar mundir þá er ég sammála Katrínu Júl. Það er óviðeigandi að barma sér yfir þreytu þegar að mikilvægt er að koma málum á koppinn, málum sem varða hagsmuni almennings og geta ráðið úrslitum um framtíðarhorfur landsins.  Það þarf vaska konu eins og Kötu til að taka af skarið með það.

Það hefur greinilega verið kominn kveldúlfur í Árna Johnsen eins og hana Siggu litlu forðum daga. Munnlegar samræður og samskipti fá útrás á mismunandi hátt.  Það hefði verið mjög flott að sjá þingmenn syngja eitthvað efnislega mikilvægt. Ég hlustaði einu sinni á Samískan lögfræðing halda efnismikinn fyrirlestur á jóðli. Það var mjög forvitnilegt og hver einasti hlustandi í salnum sperrti eyrun.Og svo er ég búin að vera pína nemendur með Líberískum kvennasöng um réttindi þeirra og metnað til að taka yfir  stjórnartaumana. Já - tjáningin er skemmtilegt fyrirbæri.

„Hættið þessu helvítis væli"

Mig langar líka í matjurtagarð eins og Obama

Ég þarf að ganga kurteisislega og banka á dyr nágranna minna til að fá leyfi fyrir því að pæla í garðinum, en nú, já nú ætla ég að gera það. Ég er búin að vera á leiðinni í mörg ár en hef ekki haft í mér uppburði til þess, eða tíma. Ekki gefið mér tíma. Ég er búin að kaupa fræ og á bæði útsæði að gulrótum, dilli og öðru sem síðar getur orðið góðgæti.

Tíminn er svo skrýtinn, ef maður gefur sér hann ekki hleypur hann frá manni.

Obama fær matjurtagarð

Common sense

Ég er mjög stolt af frammistöðu Ögmundar Jónassonar í hlutverki heilbrigðisráðherra. Hann er klár maður en oft er slíkt ekki nóg til að taka á refjaskák pólítískra hagsmuna. Hann er dæmi um mann sem að sífellt beitir brjóstvitinu og hlustar á umhverfið og lætur þannig ekki afvegaleiðast af buzzinu (hávaðanum í áróðri mismunandi hagsmunaaðila). Ég var stoltust af honum um daginn þegar hann spurði í kjölfar frétta um hugmyndir Róberts Wessmanns um hugsanlega stórfelldan innflutning á bandarískum sjúklingum íslensku heilbrigðiskerfi til handa - hvað héngi á spýtunni. Það er gaman að verða vitni að stjórnmálamanni sem að lætur ekki fagurgala villa fyrir sér sýn. Því öll viljum við jú leita leiða til að styrkja íslenskt atvinnulíf og ef að við höfum eitthvað sérstakt að bjóða fram í íslensku heilbrigðiskerfi sem gæti verið eftirspurn eftir í hinum stóra heimi er það jú æði. En eftir t.d reynsluna af stórfelldu framlagi ríkisins til ábyrgða á lánum við framkvæmdir við virkjanaframkvæmdir svo koma mætti upp álveri/vinnustað fyrir 400 manns, og í kjölfar hruns fjármálakerfis, eftirstöðva og óreiðu í öllu efnahagskerfinu - er ekkert eðlilegra en að spyrja - Hvað hangir á spýtunni. Lof sé stjórnmálafólki sem lætur ekki uppþyrluðu ryki byrgja sér sýn.

Ögmundur fær ekki ráðherralaun

Væringar í vændum

Ég er alveg að detta úr gír í skrifum og ætti kannski að leggja af þessi skrif mín - ég hef svo margt að gera um þessar mundir.

þarf að hugsa....í stað þess að blaðra.

Það eru væringar í svo mörgu þó að þær ólgi enn undir yfirborðinu - sem að hluta til eru afleiðingar af óvissu og ringulreið í efnahagsmálum.

Ég hef lesið með athygli umfjöllun erlendra miðla um vaxandi andóf innan Háskólanna. Mótmæli stúdenta við t.d háskólann í New York setur auðvitað grænar skyrslettur andófssinna í HÍ í spaugilegt ljós..eða kannski öllu heldur þóttafull viðbrögð yfirvalda  skólans við þeim.

Spíssborgarabragur háskólasamfélagsin feilar ekki.

Ég hef ennfremur lesið með enn meiri athygli um áhyggjuvekjandi spillingu Árhúsa háskóla í Danaveldi þar sem að prófessor í lífvísindum var lögð í einelti. Yfirvöld háskólans létu hana ekki í friði með ýmsum hótunum eftir að hún hafði bent á að það samræmdist illa að vera með háæruverðuga háskóla- rannsóknarstarfsemi háskóla og eignahald á einni bíræfnustu efnaverksmiðju heims (Cheminova). Samkvæmt grein Information hefur Cheminova gert garðinn frægan fyrir selja bændum í Brasilíu mjög varhugavert eitur til að sprauta með sem ber nafnið methyl parathion. Efni þetta er ólöglegt og bannað til notkunar í Evrópusambandslöndunum vegna sjúkdómsframkallandi eiginleika þess.

Í stað þess að taka faglega á málum þegar að Mette Jensen hafði samband við forstjóra dönsku umhverfisstofnunarinnar um málið - var haft í hótunum við hana og látið að því liggja að hún hefði ekki málfrelsi.

Sem betur fer eru aðilar atvinnumarkaðarins miklu virkari í Danmörku en hér og því hefur fagfélagið nú þegar tekið á málunum - því hér er greinilega á ferðinni mál sem stjórnsýsla háskólans ætlaði að þagga niður og beita í því skyni kúgun á starfsfólki. Sem betur fer varð þeim ekki sú kápan úr klæðinu. Stjórnsýsla háskólans var greinilega í hagsmunabaráttu þar eð fyrirtækið hafði skilað miklum arði sem nýttur hafði verið til háskólastarfseminnar. Þarna kristallast auðvitað óæskileg hagsmunatengsl milli atvinnulífs og háskóla.

Málfrelsi starfsfólk háskóla og stúdenta eru mikilvæg. En það er einnig mikilvægt að háskólarnir gegni ekki því hlutverki að vera þjónustustofnanir fyrirtækja og stofnana sem að leggja fjármagn í þá. Það liggur svo í augum uppi en er aldrei of oft endurtekið að þá verða hagsmunirnir sértækari og geta grafið undan trúverðugleika starfseminnar.  

Ég get t.d ekki varist því að hugsa hvaða kjánahrollur hlítur að fara um nemendur og kennara í háskólanum í Reykjavík þegar þeir horfa á tilvitnanir forstjóra fyrirtækja niðurgrafin í gólf stofnunarinnar.  Þetta á auðvitað við um flesta þá viðskiptaháskóla sem hafa að stórum hluta verið fjármagnaðir af viðskiptalífinu. Maður er með á hreinu hvaða guð er verið að dýrka þar. Og þó að þar starfi mikið af öflugu liði með alveg hreinan skjöld hvað þetta varðar. Þá skiptir það máli að ýtir undir grun um að svo sé ekki. Að það séu skuldbindingatengsl sem spilli fyrir gagnrýnni sýn og umræðu á málefni samtímans.Hættan er meiri held ég í minni samfélögum og minni skólum.

 

Dagblaðið Nei hefur birt mjög athyglisvert viðtal við mathis Monroy um þróun öryggismála í Evrópu. Samkvæmt því eru allar helstu yfirþjóðlegu stofnanir samtímans undirbúnar undir frekari átök og væringar borgaranna  - hvort sem um ræðir flóttafólk sem býr við ömurlegar aðstæður í álfunni eða fólk sem verður undir í heimskreppunni.

kveð að sinni og veit ekki hvenær ég læt gamminn geisa aftur á þessum vettvangi.

Takk fyrir mig.

 

Rétt hjá Kötunum tveimur og Ragnheiði

Mikið innilega er ég sammála þingkonunum þremur, Katrínu Júlíusdóttur, Ragnheiði Ríkharðsdóttur og Katrínu Jakobsdóttur. Það er kominn tími til að karlar og konur taki til jafns þátt í endurskoðun stjórnarskrárinnar. Þetta er land með nokkuð jöfnu hlutfalli kynjanna og það á svo sannarlega að endurspeglast í svo mikilvægri endurskoðun á stoðum laga landsins þó að hlutfall kvenna á þingi hafi ekki enn náð að vera jafnt á við karla.

Sjónarmið kvenna skera sig hugsanlega ekki mikið úr varðandi þessar stoðir en reynslubanki kvenna og uppbyggilegt framlag þeirra til endurskoðunar af þessu tagi er ekki síðri en karla sama í hvaða stjórnmálaflokk þær skipast....og hananú!

Þingkonur mótmæla karlanefnd