Háskólatengsl við Brasilíu

Ég lýsi hérmeð eftir frekari upplýsingum um Ingvar Elíasson haffræðing (held að það sé nafn hans) sem gerði garðinn frægan í Brasilíu og byggði upp öfluga haffræðideild við Háskólann í Sao Paulo um miðbik síðustu aldar.

Er í skýjunum af því að ég fæ líklega að skoða verksmiðjuna sem vinnur eldsneyti úr babassahnetunum (sjá umfjöllun fyrr í þessu bloggi).

Hér er tengillinn við Háskóla-tilraunastofuna í Ríkisháskóla Campinas (Universidade estadual de Campinas) sem ég verð við. Hún er innan skipulagsverkfræðideildar háskólans og er helguð sjálfbærri þróun (samspili félagshátta, skipulags og tækniþróunar). 

 

Aðgengilegt viðskiptasvæði

Gaman að sjá að nú á að gera skurk í að tengja eyjaríkin í Karabíska hafinu við Ísland, viðskiptalega, og þróunarsamvinnulega með Barbados sem útgangspunkt. Við eigum margt sameiginlegt með þessu fólki en það er líka annað sem er verulega frábrugðið. Barbados er vænlegur útgangspunktur bæði tungumálalega en líka sögulega þar eð eyjan er gömul bresk nýlenda og viðskiptamenning því ekki ólík þeirri sem við þekkjum þó með afrískum afbrigðum sé.

 Ég held að þar liggji bæði heilmikil tækifæri fyrir Íslendinga og "Bajans" (þeir eru kallaðir það á Barbados) ásamt fleiri Karíbahafs-svæðum.

Það er alveg öruggt að hægt er að virkja sólarorku, sjávarorku og fleira á eyjunum, þó ég geri mér ekki grein fyrir hvort Íslendingar hafi neina sérþekkingu á því sviði. 

Ég er mjög spennt fyrir því að við leggjum lóð á vogarskálarnar til að uppræta heimilisofbeldi og skapa börnum einstæðra mæðra meiri möguleika en nú er, stuðlum að auði í krafti kvenna meira en arfleifð nýlenduveldis breta þarna á eyjunni stuðlar að nú. Fjölskyldustrúkturinn þarna er víða sérstakur.

Þar býr og starfar íslensk kona sem ég held að eigi framtíðina fyrir sér. Hún heitir Hildur Fjóla og er að vinna við Unifem. Hún var með mjög fínan fyrirlestur rétt eftir áramót um ástand mála á þessum slóðum.

 Það er aldeilis hægt að gera margt. Ég hlakka til dæmis til að fá almennilegan hrásykur þegar þeim viðskiptatengslum er komið á, og múskathnetur (ég er að verða búin með birgðarnar frá því ég var þar í sumar)...., elstu rommtegund Karabíska svæðisins , mangó og fleira. Ég er þó ekki viss um að við föllum fyrir "breadfruit".

Svo er líka verulega áhugaverður flötur á menningarsamskiptum af ýmsum toga. Mæli t.d með verkum Ras Ilix Heartman frá St.Andrews.  Hann er með heimasíðuna www.diaspora-now.com

eða dreifþjóð nú! 

Utanríkisráðherra til Barbados í lok mars

Magnaðar myndlíkingar

Það er ekki hægt að segja annað en að notaðar séu magnaðar myndlíkingar í fréttinni. Drottningar tvær, eldri og yngri systir sigla um Sydney höfn. Vekur mig til umhugsunar um upphafningu á skipsskrokkunum og innréttingum - stöðunum sem þau eru í sjálfum sér.

Drottningafundur í Sydneyhöfn

Af hverju ekki að styðja lífrænan búskap?

Jón Bjarnason alþingismaður og fyrrverandi skólastjóri Hólaskóla var einu sinni sem oftar með áhugaverða bloggfærslu um íslenskan landbúnað.

Á viðtalsferðum okkar  í sumar fyrir rannsóknarverkefnið Litróf landbúnaðarins

urðu ég, Magnfríður samstarfskona mín og Jórunn Íris fyrrverandi starfsmaður verkefnisins varar við að margir bændur voru byrjaðir að rækta meira fóður fyrir búfénað, helst byggrækt og svo auðvitað fóðurkálsrækt en tilhneigingin var klárlega til staðar að bændur væru að reyna að framleiða stærri hluta fóðursins sjálfir til að lágmarka þörfina fyrir það sem aðföng í reksturinn. 

Það kemur sér vel nú þegar að heimsmarkaðsverð á gróffóðri eykst svona rosalega.

Það kemur sér líka vel útfrá umhverfistengdum sjónarmiðum (færri sótspor vegna flutninga meiri hagræðing í rekstri). En þetta á auðvitað helst við á svæðum þar sem ræktunarskilyrði eru nægilega góð, þó sýni sig að hægt er að flytja þau landfræðilegu mörk talsvert eins og bóndinn á Mánárbakka sannaði.

Þeir bændur sem voru með hæst hlutfall eigin fóðurframleiðslu og óháðastir aðkeyptu gróffóðri voru bændur með lífrænan búskap.

Enn ein rökin fyrir því að styðja við slíka búskaparhætti. 

Annars má sjá greinar eftir okkur verkefnahópinn í þessu flotta riti 

Misskilin þjóð!

Danir hafa löngum stært sig af því að vera umburðarlynd þjóð. Það hef ég fyrir satt að það eru þeir að vissu leyti.

En þeir rugla oft saman umburðarlyndi og afskiptaleysi. T.d þegar kemur að útlendingamálum.

Þeir stæra sig af því að vera víðsýnir en ég þekki fáa eins ignorant á landafræði og dani, þeir skaga alveg upp í ameríkana. Þeir líða af sama arfi og Bretar, fyrrum heimsveldi sem heldur krampakenndu taki um forna frægð en lærir lítið nýtt um sjálft sig.

Mér finnst það til marks um stjórnmálastigið að helsta fréttaefni í pólitík hefur verið að Malou Aamund yfirgaf flokkinn Ny Alliance og fór til Venstre. Hún hefur helst aflað sér frægðar fyrir fyllerí og partýstand í Viskýbelti Norðursjálands (og minnir mig alltaf svolítið á Paris Hilton bæði í útliti og fasi) og fyrir að vera ein af fyrrum kærustum krónprinsins. Hún er auk þess dóttir Asger Aamund og stjúpdóttir Susanne Bjerrehus sem eru fræg fyrir að vera myndvæn í kjaftablöðum, en raunar líka fyrir að hafa munninn fyrir neðan nefið. Vonandi lærir hún það stelpan þegar fram líða stundir.

Spenna í dönskum stjórnmálum

Sótspor skipafélagsins Mærsk meiri en alls Danaveldis

Mærsk fánaberi danskrar fyrirtækjaflóru, eitt stærsta flutningafyrirtæki heims stendur fyrir meiri útblæstri kolefnis (Co2) á ársgrundvelli en allt danaveldi og ólíkar athafnir borgara þess. Þetta er hálf lygilegt að einstaka fyrirtæki geti verið meiri mengunarvaldar en heilu þjóðríkin, þó ekki þegar litið er til alþjóðasamsteypumyndunar og hnattvæðingar efnahagslífs.

Danir sem voru fyrsta þjóðin til að stofna umhverfisráðuneyti og hafa jafnan talið sig í fararbroddi í Norður Evrópu hvað varðar þennan málaflokk eru orðlausir yfir þessu, eru að átta sig á umfangi málsins eftir að bresk dagblöð flettu ofan af því að fyrirtækið stendur fyrir um 5% útblásturs kolefna á heimsvísu (á ársgrundvelli). Það er allnokkuð þegar um aðeins eitt fyrirtæki er að ræða.

Umhverfisráðherra dana, Connie Hedegaard hótar nú að setja ný lög. Málið er að útblástur fyrirtækisins er ekki reiknaður í útblásturskvóta þjóðarinnar, en eins að skipaumferð er ekki tekin með í viðskipti um kolefniskvóta samkvæmt tillögu Evrópuráðsins (EU-commission). Útreikningar á sótsporum eru því villandi í heildina ef flutningastarfsemi heimsins (sem er allnokkur) er ekki tekin með í reikninginn.

Þetta umtalaða magn útblásturs er meira en blæs út í álfunni Afríku á ársgrundvelli. 

Ætli umhverfisráðherrann leggji útblástursgjöld á fyrirtækið? Ætli alþjóðaflutningsgjöld hækki þegar að þetta mál verður í deiglunni innan ríkisstjórna sem og á yfirþjóðlegum vettvangi á komandi misserum? 

Eina jákvæða sem ég sé í hugsanlegri hækkun alþjóðaflutningsgjalda er að það gæti breytt að mínu mati öfugsnúnum reiknilíkönum sem sjá hagnað í því að flytja út hráefni(t.d fisk og margt annað) til Kína og skipa því aftur fullunnu til Evrópu og Ameríku ódýrar en ef varan hefði unnist á heimaslóð. 

Þessi umfjöllun kom fram í sunnudagsblaði Berlinske. Sunnudaginn 10.febrúar.2008, á baksíðunni Back2business 

Líst vel á samningana!

Til hamingju Íslendingar, og sérstaklega þeir lægst launuðu ásamt barnafólki. Ég er ánægð með samningafólkið og ríkistjórnina í þessu máli þó ég hafi ekki enn kynnt mér samningana í þaula. Helstu ákvæði lofa góðu.

Ég var farin að verða hrædd um að kjarasamningar ASÍ og SA myndi endast út á vorið sem hefði verið arfaslæmt miðað við vinda sem blása í augnablikinu, hér heima og heiman.

Taxtar hækka um 18.000 krónur

Arfa-lélegar ferðaauglýsingar! Part I

Ég skil hreinlega ekki hvaða auglýsingastofur vinna fyrir sumar ferðaskrifstofur. Það eru greinilega ekki frjóustu hausar þeirra sem fá að krafsa í ferðaauglýsingar.

Ein þessara arfalélegu auglýsinga birtist frá ferðaskrifstofunni Úrval Útsýn í blöðum í morgun. Það er eins og skrifstofan telji mögulega viðskiptavini og ferðamenn á þeirra vegum einhverja grasasna. Eins gefa þeir sig ekki út fyrir að vita allt of mikið um áfangastaðinn sem þeir eru að auglýsa ferðir á samanber mynd að neðan.

Sjá baksíðu fréttablaðsins

Hið athyglisverða er að titill auglýsingarinnar er framandi fegurð í Tyrklandi. En ekkert á myndinni gefur til kynna framandi fegurð. Stelpan sem er voða flott í bikini virðist nýstiginn út úr brúnkukremssprautun og hið ægilega spennandi land sem á að fara til birtist í klettagarði við strönd, það er allt. Stelpan hrukkar sig meira að segja á nefinu á meðan hún heldur á skilti sem á að sýna hvað það eru mikil kostakaup í að fara til Tyrklands. Andlitsviprurnar gefa til kynna að hún sé að blöffa, plata viðskiptavininn til að fara á auðnulega strönd þar sem ekkert er nema ef vera skyldi einmana pálmatré, stórskorinn brúnkusprautaður norðurlandabúi og ef til vill ævintýramaður í fallhlíf við sjóndeildarhringinn. Mér sýnist meira að segja bakgrunnurinn bara vera lélegt leiktjald sem aumingja stúlkunni hefur verið komið fyrir framan á meðan á myndatöku stóð.

Ekki beinlínis til þess fallið að freista fólks - eða fá það til að taka spennu-andköf..Váaa! 

En hvernig ætli Tyrkir sjálfir auglýsi Tyrkland?

 Turkish Airlines auglýsir Tyrkland á fornum siðmenningum, arfleifð og horfna tíma (annars staðar). Verið er að vísa til þess að tíminn hafi staðið í stað og þannig verið að höfða til nostalgíu fólks um friðsæld, anda horfinna tíma. Horfðu aftur í tímann - Turkey welcomes you.

                                           Eitthvað annað en brúnkusprautuð stelpa frá Íslandi í forgrunni.

Danir auglýsa meira að segja Tyrkland í ljósi þess að þar sé hægt að næra andann. Soulferie, segja þeir.

Ferðamálaráð Tyrklands leggur meira uppúr menningu, innviðum, náttúru en trash-túrisma sem íslenskar sólar-ferðaskrifstofur virðast vera svo hrifnar af.

Hvað er eiginlega að íslendingum og lítið björtum hausum auglýsingastofa. Er þetta kuldinn og veðrið úti sem gerir auglýsingamenn svona bjartsýna á að neytendur muni bara gleypa við feiklegri freistingaauglýsingu!

Standið ykkur betur í framtíðinni! Neytendur sjá í gegnum svona húmbúkk! Sýnið ferðaskrifstofur að þið búið yfir þekkingu í staðinn fyrir svona skrum. Vekjið áhuga fólks með innihaldi fremur en yfirborði.

Auglýsendur vinnið vinnuna ykkar betur!

Karlmenn haga sér betur í návígi við konur!

 Ég var stödd á athyglisverðum hádegisverðarfundi rannsóknarstofu í kvenna og kynjafræðum þar sem Alyson J.K Bailes gestakennari í stjórmálafræði við HÍ var með erindið:  New Dimensions of Security - are they good for women and are women good for them?

Þó stjórnarseta kvenna í fyrirtækjum væri ekki viðfangsefnið var einn spyrjenda úr sal að velta þessu fyrir sér í tengslum við norsku leiðina og vildi fá álit Alison.

Þar kom fram að eftir fremur hávær mótmæli um kvótaleiðina í Noregi hefðu flestar raddir hljóðnað strax um ári eftir að lögin voru innleidd, einfaldlega vegna þess að hagnaður fyrirtækja með aukin fjölda kvenna við stjórnvölinn hafði aukist að meðaltali um 15-20%.

Þetta var athyglisvert og tilgáta stjórnmálafræðingsins sem mér finnst bráðsniðug, var að karlmenn reyna að standa sig betur þegar að konur eru í návígi og þeir haga sér betur, leyfa sér síður að verða kærulausir og fara á fyllerí saman eða horfa á fótbolta á stjórnarfundum.

Þetta var auðvitað sagt í gríni en það er eitthvað um þetta samt! Mér fannst þetta allavega bráðsniðugt. Eins og Alyson sagði, þetta er ekki spurning um að konur þurfi ekki á karlmönnum að halda, það þurfum við svo sannarlega eða að minnsta kosti ég, þetta er spurning um að vinna saman.

Kynjakvóti bundinn í lög?

Félagsleg ábyrgð stórfyrirtækja!

Ég á mjög erfitt með að sætta mig við og sitja hljóð hjá þegar að fólk sem á stutt í eftirlaunaaldur og hefur helgað starfsþreki sínu einu fyrirtæki af festu og trausti er sagt upp án þess svo mikið sem þakka því sérstaklega fyrir vel unnin störf eða tryggja því viðurværi þann örstutta tíma sem eftir er af vinnualdri.

Stjórnendur HB Granda eru ábyrgir. Það er fyrirtæki sem hefur bæði verið stoð byggðarlagsins á Akranesi en einnig tekið frá öðrum byggðarlögum hér á landi án þess að stjórnendur hafi sofið illa yfir því bæði áður en það sameinaðist og eftir. 

Samviska fyrirtækja liggur ekki í húsbyggingum eða aflaheimildum heldur í huga og forgangsröðun stjórnenda fyrirtækjanna.

Það er því fyrst og fremst þeirra að útskýra ákvarðanir sínar.

Salvör Gissurardóttir bloggaði um stjórn HB Granda í gær, og viti menn þar eru einungis menn, en flestir sem missa vinnuna vegna uppsagna eru konur.

Látum stjórnendur þurfa að útskýra sig - mér finnst óferjandi að fólk sem á stutt í eftirlaunaaldur og hefur helgað starfsaldri sínu einu fyrirtæki sé afgreitt á þennan hátt. 

Sagt upp hjá HB Granda eftir 44 ár