Costa del Steypa

Ég hef aldrei orðið vör við að danskar vinkonur mínar létu aftra sér að vera berar að ofan í sólbaði við strendurnar. Ég er hinsvegar svo brjóstastór frá náttúrunnar hendi að ég mér hefur aldrei almennilega liðið vel að vera berbrjósta á ströndinni.

Að vera berbrjósta í sundlaugum, sem í Danmörku eru flestar innandyra og hundkaldar, get ég ekki alveg séð að sé frábær mótívation til að sýna fram á "JAFNRÉTTI" með því að bera sig. Það mun ekki hafa áhrif á mig svosem en ég sé berlega fyrir mér að tútturnar mæta sem leggja mikið í að sýna sig og sjá aðra.

Danir og kynlífsfrelsið er annars kapítuli útaf fyrir sig. Við Íslendingar erum hreinlega algerar teprur við hliðina á þeim.

Ég hélt ég væri orðin ein af þessum ósýnilegu miðaldra konum sem lufsast bara svona áfram einhvern veginn, en lenti í því í gærkvöldi að ungir karlmenn uppúr tvítugu hópuðust í kringum mig og sýndu frekar aktívan áhuga á einhverju öðru en bara kurteisislegu spjalli. Ég verð að viðurkenna að þetta var nú bara svolítið hressandi fyrir egóið. En innri rödd skynseminnar hrifsaði í mig um leið, ég fór að hugsa um bíómyndina Mr.Robinson og bíómyndina hans Erly vinar frá Brasilíu um brasilískar hefðir af þessu taginu. Mér varð bara ekkert um sel, ætla nú ekki að fara að bendla mér við pædófílu.  Í augum dananna (Sören var sárhneykslaður á mér) var ég afskaplega tepruleg við aumingjans strákana.

Konur mega bera brjóstin í Kaupmannahöfn

Stöðugur og gegnsær fjármálamarkaður!

Poul Nyrup kallar hina nýja fjármála-verkfræði kasínóhagfræði og gerir greinarmun á henni og því sem hann kallar hið raunverulega hagkerfi. Það má að því leyti færa til sanns vegar að sú bókfærslu kúnst sem hefur verið stunduð í nýju fjármálaverkfræðinni er áhættusæknari að markmiðiði og leitast er í fæstum tilfellum við að ná gegnsæi eða stöðugleika. Alþjóða lánamarkaður er gott dæmi um að fjármálageirinn er ekki beinlínis gegnsær, lánamarkaðurinn er fullur af ógegnsæjum afleiðum (derivatives) og endurskilgreindum lánum (re-packaged debt).

Samkvæmt alþjóða gjaldeyrissjóðnum er magn útistandandi lána afleiða (kann ekki íslenska orðið, afsakið það - hið enska er credit derivatives) ein megin ástæða fjármálaóróans í augnablikinu þar eð upphæð útistandandi lána á alþjóða grundvelli 25 faldaðist á tíu árum (frá 1997-2007) og frá árinu 2004-2007 tífaldaðist upphæð lána í 620.200 milljarða bandaríkjadala. Allir sem að hafa lært lagið á sandi byggði hygginn maður hús (úps eða var það öfugt, á sandi byggði heimskur maður hús) átta sig á að slík þróun getur aldrei orðið sjálfbær eða viðvarandi. 

Anatómía núverandi "kreppu" liggur því í samspili einkahlutafélagssjóða (private equity funds), fjárfestingarbanka og félaga sem lánað hafa áhættufé, vogunarsjóða, greiðslumats og svo gikknum sem hljóp af skotinu og sprengdi væntinga-sápukúluna, allskyns sub-prime lánum sem ameríski markaðurinn var víst fullur af (og reyndar fjármálamarkaðir mun fleiri þjóða) (þeir eru enn að auglýsa í dönsku sjónvarpi frá GE og einhverjum öðrum um lán eins og það sé bara hið besta mál).  

Í slíku ástandi er auðveldara að álykta að kenningar Joseph Stiglitz um mishverfar upplýsingar eigi betur við en nýklassískar hagfræðikenningar um fullkomið upplýsingaflæði. Stiglitz taldi að markaðshagkerfi einkenndist af mishverfum upplýsingum (sumir hefðu meiri upplýsingar en aðrir), markaðs óhófi (market abuse), innherjaviðskiptum og vöntun á trausti.

Þa er umhugsunarvert að við erum í þeirri stöðu í dag að stóru leikmenn hnattvæðingarinnar einkahlutafélagasjóðir eru svo voldugir í dag að fimm stærstu eru jafnvirði Rússneska og indverska þjóðhagkerfisins til samans.

Einkahlutafélagasjóðir Evrópu eru jafnvirði cirka 2000 milljarða danskra króna  og gætu því í raun keypt 20 Evrópusambandslönd tvisvar sinnum eða svo.

Vandinn við einkahlutafélagasjóðina er að þeir eru ógagnsæir á sama tíma og þeir eru um helmingur af hinum hnattvædda fjármálamarkaði.   

 

Á tímum græðginnar!

Kæru samlandar!

 Ég hitti fyrrverandi landsföður og forsetisráðherra dana á mánudagsmorgun Poul Nyrup Rasmussen þar sem hann rakti með eigin orðum framgang fjármálaspekulanta í skjóli  frjáls hnattvædds hagkerfis þar sem beinar erlendar fjárfestingar og ekki síst ný fjármálaleg verkfræði (keine hexerei) þróaðist. Poul Nyrup hefur skorið upp herör gegn sérstaklega fjármagnssjóðum (capital funds). 

 Ég ætla að fjalla frekar um bæði nýja bók sem hann var að gefa út um málefnið, nýtt frumvarp sem hann hefur lagt fyrir Evrópusambandsþingið um málið og fyrirlesturinn á næstu dögum.

Ég ber mikla virðingu fyrir Björgólfi vegna þess að hann er sannur en eftir stendur samt smá vandamál þegar hann heldur fram að þjóðin eigi nú að koma sér upp þjóðarsjóð, í ljósi yfirstandandi kreppu. Vandamálið er að íslendingar hafa verið að upplifa að gömlu fyrirtækin sem á vordögum lýðveldisins urðu einmitt til vegna krafta og hlutabréfakaupa almennings voru tæmd af verðmætum í sameiningum og yfirtökum, stokkuð upp í minni hluta rekstrarstarfsemi og eitthvert fjárfestingarfélag að baki starfseminni (group eitthvað). Icelandair er gott dæmi og svo væri hægt að halda áfram. Allt þetta hefur orðið til þess að allir með smá reynslu og eitthvað milli eyrnanna ættu að vera skeptískir.

Það sem eftir stendur er að með löggiltri bókfærslu með kreatívum töktum hafa mörg stoðfyrirtækja íslendinga verið tæmd að auði á síðastliðnum misserum. Hvernig er hægt að endurvekja trú almennings á samhug á þeim forsendum? 

 

 

Íslendingar komi sér upp þjóðarsjóði

Kæri Neytandi: Tengsl oregano-bónda við neytendur

Í framhaldi af markaðsferðinni minni á dómkirkjutorgið í Hróarskeldu hélt ég ferð minni áfram í Kvickly eina af matvörubúðum hérlendra. Ég stóðst ekki mátið að kaupa smá kryddjurt til að flikka upp á matinn með og til að prýða gluggasylluna heima hjá mér í turninum.

Kryddjurtin, Oregano var í leirpotti og hjúpuð plastumbúðum. Á þeim stóð (í lauslegri þýðingu):

"Kæri Neytandi.

Ég heiti Christen Olsen og er fjórða kynslóð kryddjurtabænda í fjölskyldunni. Fjölskyldan hefur í meira en öld fengist við að rækta grænmeti og kryddjurtir í Torslunde við Kaupmannahöfn. Ég byrjaði strax að fást við eigin kryddjurtarækt um átta ára aldur, þá í garðyrkjustöð foreldra minna. Siðan 1980 hef ég verið sjálfstæður bóndur og rekið eigin garðyrkjustöð en við ræktum margar ólíkar kryddjurtir sem eru vítamínríkar, steinefnaríkar og eru bæði ilmandi og bragðefnaríkar.

Við ræktum í leirpottum af því að það gefur rótunum betra súrefnis og vatnsjafnvægi og vegna þess að það bætir geymsluþol jurtarinnar en heldur einnig betur bragði og ilmi.

Skordýraeitur er bannfært í okkar ræktun. Við nýtum lífræna vernd þar sem náttúran hefur sinn eigin gang. Við nýtum t.d mikið af maríuhænum í gróðurhúsunum sem elska blaðlús."

Svona hélt þulan áfram.

Ég held að svona markaðsaðgerðir virki. Christen Olsen hefur þegar höfðað til mín og vitandi að hann gerði sér ómak við að koma plöntunni minni á legg, mun ég passa hana betur og njóta hennar í ýmsa góða rétti. 

Hvernig væri ad fara ad kenna fjölmidlafólki heimildagagnrýni?!

Ég er svo aldeilis hissa. Eg las a mbl. einhverja vitleysufrétt um ad IMF eda althjodagjaldeyrissjódurinn myndi ef til thurfa ad koma Íslandi til adstodar í lausafjárskreppunni ef hid íslenska bankakerfi ridadi til falls. Thetta var hermt eftir einhverjum breskum bladamanni sem hafdi skrifad grein um málefni sem hann vissi raunar lítid um ad er virtist. Ég bendi theim sem frekari áhuga hafa á starfssvidi IMF ad kynna sér thad ádur en their lepja ógagnrýnid upp hálfheimskulegar greinar út útlenskum blödum.

Hvad vardar fréttina um sjálfstædisdrauma skota og varnadarspuna bladamannsins ad baki greininni er ef til vill hollt ad íhuga hvar (í hvada midli) thessi frétt (ég vil leyfa mér ad kalla thetta spuna) birtist.

Hvernig væri ad their sem standi ad menntun og rádningum bladafólks í dag innrætti starfsfólki og nemendum sínum heimildagagnrýni!

Er Ísland víti til varnaðar?

Búin að skipta um skoðun varðandi mótmæli atvinnubílstjóra

Ég var stödd í bílabiðröð við Kúagerði í gærmorgun á leið með flugrútunni til Keflavíkurflugvallar vegna þess að atvinnubílstjórar ásamt liðstyrk frá 4x4 félaginu höfðu blokkerað veginn. Við biðum rúman klukkutíma. Ég spjallaði við bílstjórana og lögreglu sem gat lítið aðhafst. Einn bílstjórinn sagði við mig þegar ég spurði hvort að þeir ættu ekki hvort eð er viðtal við samgönguráðherra: Við viljum fá svör frá dýralækninum, hann virðist ekki vilja hlusta á málstað okkar! Ég hváði, mundi síðan fljótlega að fjármálaráðherrann okkar er menntaður dýralæknir.

Nema hvað. Við tókum þessu sem sannir Íslendingar,  með þolinmæði og húmor þó okkur þætti þáttur jeppagreifanna skrýtinn í þessu öllu saman.

Klukkan hálf sjö losnaði um götuna og við svifum í átt að flugvellinum, enginn missti af fluginu, og við sem áttum flug klukkan 7.15 sem fór fyrst klukkan 7.40 vegna uppákomunnar vorum lent á áætluðum tíma í Kaupmannahöfn, klukkan 12.25.

Ég átti hugsanatíma með sjálfri mér á meðan að við vorum að bíða og horfa á fallegt hraunið á Suðurnesjum, sem maður reyndar gefur sér allt of sjaldan tíma til að horfa á án þess að líða framhjá - og komst að þeirri niðurstöðu með sjálfri mér að mótmæli þessi væru bara allt í lagi. Þegar ég hugsa til þessa fólks sem hefur atvinnu af að þeysa um vegina og flytja ýmsan varning átta ég mig á að það hefur ekki þjálfun í að tjá sig á skrift, eins og við hinar skrifandi stéttir. Það hefur þjálfun í að beita bílunum fyrir sig. Hvað er því eðlilegra en að bílstjórar sýni afstöðu sína með kúplingunni og bremsunni! Ég bara spyr?

Þó mér finnist eðlilegra að tjá sjónarmið mín á prenti helgast það fyrst og fremst af því sjónarhorni að ég er þjálfuð í, og mér er tamt að setja mál mitt fram í riti. Ég get hinsvegar ekki ætlast til að svo sé með fólk sem hefur starfa af einhverju sem er öðrum lögmálum háð.

Ég tilkynni því hérmeð að ég skil að atvinnubílstjórar hafi valið að mótmæla á þann hátt sem þeir gerðu óháð því hvaða skoðun ég hef persónulega á inntaki mótmælanna.

Það sem skiptir máli, er að atvinnubílstjórum tókst að koma málefnum sínum á framfæri. Fjölmiðlar tóku eftir, stjórnmálamenn tóku eftir og þarmeð er takmarkinu náð. Vil þó bæta því við að jeppafólkið í 4x4 var ekki að sannfæra mig í þeirri baráttu, svo það sé á hreinu. 

Hef enga samúð með bensín-gleypum!

Ég var ein þolenda við Kringlumýrarbraut sem missti af tíma við tannlækni vegna asnalegra aðgerða atvinnubílstjóra. Ég verð að viðurkenna að mér finnst þessar aðgerðir frekjulegar og hef litla samúð með köllum sem svína um og keyra á vegum úti eins og riddarar götunnar öðrum bílstjórum til ama. Margir vörubílstjórar eru því miður yfirgangssamir í umferðinni. En ég er viss um að þeim fannst æði gaman að liggja á flautunni og finna þyt 15 minutes of fame þyrlast um sig.

Mér fannst ámátlegt af bílstjorum að stoppa umferðina á þennan hátt. Þeir ættu að einbeita sér á víðsýnni hátt og leita athygli  á annan hátt. Ég er raunar ekki í vafa um að margir atvinnubílstjórar eru ágætis fólk  sem vinnur hörðum höndum vinnuna sína samviskusamlega og lýtalaust, og vafalaust hafa þeir eitthvað til síns máls þegar kemur að því að þeir eru píndir áfram í langkeyrslur án hvíldar. Eldsneytisverð er hinsvegar alheims-vandamál í dag og lítil von til þess að  einhverjar parkeringar á gatnamótum breyti því.

Bílstjórar mótmæla

Gleðifrétt fyrir New York skrifstofu ferðamálastofu.

Það er nýmæli að sveitarfélög taki þátt í fjármögnun kynningarátaks um ferðamál sem ríkið hefur haft hefð fyrir að standa straum af. Reykjavíkurborg ber höfuð og herðar yfir önnur sveitarfélög á landinu vegna stærðar sinnar. Á vegum Reykjavíkurborgar hefur auk þess verið haldið úti mjög öflugri ferðamálamarkaðssetningu. Þetta er því liður í að samræma og útvíkka markaðssetningu Reykjavíkur/ eða öllu heldur höfuðborgarsvæðisins.

Einar hefur úr meiru að moða og gaman verður að sjá hvernig aukin vigt á átakið skilar sér.

Reykjavíkurborg þáttakandi í Iceland Naturally

Skiptir ekki máli hvort íslendingar eða erlendir aðilar eiga fyrirtækin!

Þetta er athyglisvert. Eftir að menn hafa í þjóðrembu barið sér á brjóst að íslendingar eigi svo og svo mikið í útlöndum, hahaha, þá eru þetta skilaboðin til almennings í landinu.

Arðsemin af fjárfestingum og starfsemi erlendis byggðar á lántökum m.a úr íslenskum bönkum flæðir ekki inn í íslenskt samfélag alias íslenskt skattkerfi.

Mörgum finnst ekki ákjósanlegt að alþjóðasamsteypur taki hér yfir atvinnulíf og fyrirtækjarekstur. Það er byggt á þeim rökum að mun meiri hætta sé á hagrænum leka þar sem slíkar aðstæður eru fyrir hendi.

...en mér er spurn - hversu verra er það þegar að íslendingar sjálfir flýja með fjármagn sitt annað og staðhæfingarnar um að velmegun þeirra sé samfélaginu til góða almennt eiga ekki við rök að styðjast.

Segir útrásina hafa lítil áhrif

Brjóst á uppboði!

Fiðrildavika Unifem hefur vakið athygli í fjölmiðlum og á nú að fara að bjóða upp heimaprjónuð brjóst (hversu fáránlega sem það hljómar). Ég fór að velta fyrir mér notagildi þessara brjósta og tel þau ekki mikil á þessum síðari tímum nema ef vera skyldi fyrir konur með börn á brjósti sem ekki mega við gegnumtrekk. En það hlýtur að vera bölvað vesen að festa þessar dúllur á þannig að þær haldist.

Ég mæli frekar með hönnun Bíbíar vinkonu minnar í Barcelona á konubrjóstum, en þær eru notaðar sem brjóstsykurskálar. En svo eru líka brjóst búin til úr brjóstsykri og hægt að gæða sér á þeim.

 En ég fagna vissulega þessu átaki Unifem sem ég tel löngu tímabært! Til hamingju með það stelpur.