Stórbrotin byggingaráform og draumar um búsetu á hafi úti

Veröldin er full af draumórafólki, kannski sem betur fer. Ef maður á ekki drauma rætast þeir engir.

Sumir draumar eru þó spilaborgir sem dæmdar eru til að hrynja. Í maí rakst ég á skondna grein í blaði um hóp fólks sem væri með stórbrotin áform um "landnám" á hafi úti í formi risastórra búsetupalla eða bauja sem væru svo stórar að hægt væri að framleiða matvæli og lifa nokkuð sjálfbært. Það er ekki hægt að segja en af nógu svæði sé að taka til að velja sér reit til búsetu, miðað við landgrunn jarðar, en höfin þekja 70% af yfirborði jarðkúlunnar.

Af greininni kom fram að í ár hefði þegar verið settar um 30 milljónir í þróun og rannsókna á hvernig mannfólkið gæti lifað lífi sínu án útlitsins fyrir að sjá jafnvel nokkru sinni til lands.

Hafandi gaman af allskyns furðuhugmyndum fór ég inn á heimasíðu hópsins sem kallar sig hinu formlega nafni The Seasteading Institute komst ég að því að hópurinn er uppleystur allavega tímabundið.

Kannski eru þessar hugmyndir um líf og búsetu á hafi úti á undan samtímanum og dúkka upp aftur eftir 20- 30 ár aftur. Eins má ímynda sér að í kjölfar hins ríkjandi olíuhagkerfis fyrir hnattræna skipan verði til gluggar möguleika fyrir tækisfærissinna sem sjá möguleika í hústökum á tómum olíuborpöllum.

Að það muni rísa upp nýjar nýlendur....humm - stundum er gaman að nota ímyndunaraflið.

Ekki amalegt að fara til Krk!

 

Svo segir í frétt mbl.is að sænsk hjón, sem ætluðu á ráðstefnu á Íslandi og ætluðu að fljúga til Reykjavíkur á Íslandi (lesist Keflavíkur) höfðu óvart bókað flug til Rijeka í Króatíu, og þangað fóru þau.

Krk er einmitt ein af þeim dásemdar eyjum sem Króatía á í Adríahafinu. ég hef áður farið á Hvar og Losinj og mæli með eyjaferð á svæðið. Krk er ein af óskaeyjunum þar eð hún er stærsta eyjan í þúsund eyja beltinu undan ströndum landsins. Rijeka er iðnvæddasta borgin en hún er líka merkileg fyrir þær sakir að árið 1750 eyddist þar nær öll byggð fyrir tilstuðlan mikilla jarðskjálfta.

Mér finnst Króatía algjört ævintýraland og gæti dvalið þar mun meira en ég hef gert.

Ég hitti annars merkismann hér um daginn frá Ástralíu að nafni Ross K. Dowling sem að vinnur við ferðamálafræði eins og ég, nema bara hinum megin á hnettinum. Hann er mikill talsmaður þess að jarðfræðileg fyrirbæri verði betur teng inn í ferðamál sem aðdráttarafl.

Geotourism kallar hann það á enskunni. Við ætlum að vinna eitthvað saman í framhaldinu. Ég hef einmitt svolítinn áhuga á að tengja Króatíu (þar eru mjög færir kollegar í landfræði sem að vinna við að skoða þróun sjávartengdrar ferðamennsku og bæjarhátíða þar í landi).

Það þarf víst varla að fjölyrða um að Ísland hefur heilmikið samkeppnis-forskot þegar kemur að jarðfræðilegum fyrirbærum sem aðdráttaröflum. En það hefur Ástralía og Nýja Sjáland reyndar líka og jafnvel Króatía og raunar mun fleiri lönd.

Maður er alltaf að læra eitthvað nýtt, og segja má að hjónin umtöluðu í fréttinni hafa allavega fengið verklega lexíu í landafræði og bæjarnöfnum þó ekki væri annað, og umtalsvert betra veður en hefðu þau farið til Reykjavíkur

Ætluðu til Reykjavíkur - lentu í Rijeka

Sumarið hefur skrýtin áhrif og góð

Já það má með sanni segja að ég er að átta mig á íslenskri þjóðarsál þessa dagana. Fyrstu árin sem ég bjó hér kvartaði ég mikið undan því hvað Íslendingar urðu eitthvað óagaðir og óbeislaðir á sumrin. Hættu að mæta í vinnuna og voru bara eitthvað að ráfa um land og auðnir, gátu augsýnilega ekki skipulagt sig almennilega og ferðuðust með veðrinu, ef svo má segja.

Ég hef nú sjálf látið undan og ætla að flýja á stað þar sem besta veðurspáin er þessa helgi þó aðeins sé um eina gistinótt að ræða, þar eð ég hef bæði verkefni og heimboð hina dagana.

Ætli ég sé ekki bara að koma heim aftur, svona andlega. Fylgja bara sól og veðri...og tjalda til einnar nætur.

Er svo einhver hissa á útbreiðslu antisemitisma?

Fyrir um tíu árum las ég grein í New York Times, einskonar krufningu Woody Allen á vaxandi antisemitisma meðal almennings í Ameríku. Síðan eru liðin tíu ár og heimsveldið Ísrael er orðið tíu árum eldra, eða 60. Þrátt fyrir að vera komið vel yfir unglingsár er þetta skrýtna innskotssvæði ekki að verða friðsamara eða borgararnir andlega eða samborgaralega þroskaðri, frekar hitt.

Allen, sem sjálfur er gyðingur og einn af þessum frægu bandarísku spíssborgurum af gyðingabakgrunni, var raunar ekki hissa á að sífellt fleiri hefðu andúð á meðbræðrum hans vegna framgöngu og þröngsýni og afturhaldssemi sem hann taldi vera að aukast meðal þeirra. Rabbiat eða róttækum gyðingum óx einmitt fiskur um hrygg í Ameríku um það leyti. Framvindan í sambýli Ísraea og Palestínumanna hefur heldur ekki sérstaklega kynnt undir velvilja til Ísraela, hvað þá að MÚRINN hafi rennt undir stoðir þær að maður hugsi vel til þeirra, svona almennt.

Leiðinlegt er að heyra um þennan viðburð sem Gunnar Pétursson upplifði, ekki beisið fyrir ungan mann í mótun. Hvernig ætli að hann móti skoðanir sínar í kjölfarið?

Ég þekki fólk og á vini sem eru gyðingar (enginn þeirra býr reyndar í Ísrael) og yndislegt fólk og víðsýnt. Ég hef lítið kynnst þessum snargeggjuðu sem betur fer. Enda eru þeir líklega einangraðir við stjórnvöld og her fremur en meðborgara. 

„Ég ætti helst að skjóta ykkur“

Danskir bankar byrja að riða til falls

Vinur minn hringdi í mig í morgun með skelfilegar fréttir. Roskilde bank, bankinn hans búin að gefast upp og hann með innfrosnar eignir í fjármálastofnuninni. Hann sagði marga borgara bæjarins ganga um framlága, mikið af eldra fólki búið að missa fleiri miljónir í ævintýri bankans. Einhverju hafði honum tekist að ná út þó en allur lífeyrissparnaður hans væri þar og hann væri hræddur um að missa hann. Við göntuðums með að spádómar hans um að íslensku bankarnir yrðu fyrstir hefði víst ekki gengið eftir. Hann taldi fleiri danska banka muna fylgja í kjölfarið og aðallega þá minni sem hefðu tekið mikla áhættu í húsnæðis og byggingaútlánum. Amager bank hafði til dæmis lánað mikið í uppbyggingu Islands brygge en þar stæðu nú gapandi tóm sem enginn eða fáir vildu fjárfesta í.

Þar eð ég held að ríki eins og Danmörk séu ekki á vonarvöl þrátt fyrir fjármálakreppu sem blæs þar eins og annars staðar tel ég að hann þurfi nú ekki að óttast að missa lífeyrissparnaðinn sinn. Statens garantifond mun örugglega hlaupa undir bagga. Engu að síður er viðburður sem þessi alvarleg áminning fyrir borgara um að treysta ekki um of innlánum sínum hjá bönkunum ef að hrina bankagjaldþrota blasir nú við.

Information hafði þetta um málið að segja. 

Berlinske telur að aggressivir smábankar fylgi í kjölfarið 

Danir hafa löngum spáð íslendingum óförum í fjármálum í tengslum við fjármálakreppuna sem nú geisar, en sá hlær best sem síðast hlær. 

Fáar fjármálastofnanir hvort sem þær eru í Danaríki, Íslandi, Bandaríkjunum eða annars staðar, eru óhultar um þessar mundir - það sýnir dæmi Roskile bank best fram á. 

Öfund og gott fólk

Góð vinkona vinkonu minnar, alveg yndisleg kona hér í bæ var að segja mér frá góðri ferð til Hawaii í vor og ýmsu öðru. Við vorum að spjalla lífið og tilveruna eins og gengur. Hún fór þá að tala um öfund og taldi sig heppna að vera laus við öfund. Ég hafði einhvern veginn aldrei hugleitt þetta sjálf, en komst að því eftir nokkra umhugsun að ég væri mögulega líka laus við þennan kvilla sem spillir fyrir svo mörgu, bæði í samskiptum fólks og kemur að ýmsum ranghugmyndum um lífið og sjálfið.

Það er nefnilega ekki neitt gefið í henni versu!

Í samtali við aðrar vinkonur fórum við að fílósófera um að í okkar samfélagi væri mikil hallelújun á vondu fólki og þess vegna væru margir sem að væru uppfullir af hugmyndum um hættur í hornum og launráð illgjarnra og að yfirhöfuð væri voðalega hættulegt að vera þar sem maður væri eða færi.

Við komumst að þeirri niðurstöðu að heimurinn er fullur af góðu fólki en því er sjaldan gert skil t.d í fjölmiðlum sem seljast betur á fréttum af óförum, illvirkjum og öðru slíku.

 ....og svo er gott að fá sér sítrónuvatn!

Dönskum fjölmiðlum þykja flóðin ekki fréttnæm

Flóð á götum Kaupmannahafnar er ekki nýtt nýmæli þegar að kemur úrhellisskúr. Gamalt niðurfallskerfi sem er löngu orðið úr sér gengið er aðal ástæðan, ekki vegna þess að það sé neitt sérstakt úrhelli. Borg með mörg hundruð ára gamalt klóak kerfi á köflum getur ekki tekist á við aukaálag sem þetta.

Danskir fjölmiðlar (DR, Information og Politiken) upplýsa að Jakob Ejersbo er nýlátinn en hann er höfundur m.a bókarinnar Nordkraft sem síðar var kvikmynduð. Það er missir af honum úr flóru danskra rithöfunda.

Tour de France er auðvitað aðal fréttauppsprettan í augnablikinu (ég er alltaf að fylgjast með því, nær eina íþróttin sem ég nenni að horfa á í sjónvarpi).

...og svo í fyndnu deildinni. Stórverslunin Bilka sem selur allt frá a-ö seldi sófa um daginn og þegar að eigandinn (kona) kom heim með fenginn fannst eiturslanga í honum. Þetta er svona eitt af spaugilegri áhrifum hnattvæðingar viðskipta (launflutningar dýra með vörum).

 

 

Flóð í Kaupmannahöfn

Mikilvægt að almenningur komist um þjóðgarðinn og fái notið hans án trafala!

Drög að nýjum reglum um sumarhús í þjóðgarðinum á Þingvöllum banna nýbyggingar og girðingar um einkalóðir. Ný glæsihús eru í byggingu og þyrlur flytja steypu fyrir verkamennina, segir í frétt mbl.is.

Í gömlu reglugerðinni er leyfileg hámarksstærð húsa 90 m2 en nú rísa þar risavillur svipað og sjá mátti í Skorradalnum fyrir nokkrum árum. Það er gott hjá  Bjarna Harðar og Þingvallanefnd að vekja athygli á hvernig einstaka aðilar byrja að éta sig inn á almenning með framkvæmdagleði. Aðalmálið fyrir almenning er þó helst að þar sé aðgengi til að ganga niður við vatnið en eins og er, er ekki auðfært.

Mér er minnisstætt þegar að Madonna hélt sig hafna yfir enskt almenningsstíga skipulag sem gilt hafði í aldir af því  að einhverjir blaðasnápar eltu hana á röndum meðal annars við heimili hennar í Englandi. Hún vildi girða af þannig að ekki yrði stætt á að ganga lengur þjóðleið. Hún lét byrja á framkvæmdum svo til ama varð. Mig minnir að bresk stjórnvöld hafi ekki látið hana ganga yfir sig.

Svipað virðist gilda um einstaka aðila nema þeir eru ónefndir Íslendingar sem að eru andlitslausir gagnvart almenningi og virðast nýta sér tækifærið að verið sé að gera nýjar reglur sem ekki eru enn samþykktar.

Þetta er alkunn íslensk ósvífni, svosem. Stjórnvöld - látið ekki græðgi einstaklingsframtaksins yfir ykkur ganga ef það er á kostnað almannahagsmuna!

Þyrlur sveima yfir þjóðgarði

27 staðir samþykktir á heimsminjaskrá, fjögur ný ríki með í fyrsta skipti

Surtsey er nú meðal 174 náttúruminja sem eru skráð á heimsminjaskrá Unesco. Papúa Nýja Gínea, Saudi Arabia, örríkið San Marino og Vanuatu sem er að sökkva í sæ komu með í fyrsta skipti.

Á fundinum í gær voru samþykkt 19 menningarminjasvæði, t.d Stari Grad sléttan í Króatíu og sögumiðstöð Camaguey á Kúbu (nefni þá nú bara sérstaklega af því að ég hef verið þar). 

Átta náttúruminjar voru samþykktar og ein af þeim er Surtsey en hinar eru klettar og jarðfræðileg fyrirbæri, vistkerfi og vatnakerfi, skerjagarður - en ekkert þeirra er ein heild, ein eyja eins og Surtsey.

Við eigum því að vera stolt yfir því að geta komist á kortið í bókum eins og 100 eftirsóknarverðustu staðirnir að fara á áður en ég dey samhliða því að efla vitund um verndun einstakra náttúruminja.

 

Leyfi mér að birta hér ljósmyndir tvær af tilurð Surtseyjar sem er teknar voru af sjálfum Sigurði Þórarinssyni (fékk þær með vinsemd Magnúsar Tuma, við undirbúning ráðstefnu um sjávartengda ferðamennsku).  

 

Sjá fréttatilkynningu UNESCO

 og hér að neðan

 

UNESCO's World Heritage List now numbers a total of 878 sites, 679 cultural and 174 natural sites and 25 mixed in 145 countries.

 

New cultural sites inscribed during the 32nd session:

Preah Vihear Temple (Cambodia)
Fujian Tulou (China)
Stari Grad Plain (Croatia)
Historic Centre of Camagüey (Cuba)
Fortifications of Vauban (France)
Berlin Modernism Housing Estates (Germany)
Armenian Monastic Ensembles in Iran (Iran)
Baha'i Holy Places in Haifa and Western Galilee (Israel)
Mantua and Sabbioneta (Italy)
The Mijikenda Kaya Forests (Kenya)
Melaka and George Town, historic cities of the Straits of Malacca (Malaysia)
Protective town of San Miguel and the Sanctuary of Jesús de Nazareno de Atotonilco (Mexico)
Le Morne Cultural Landscape (Mauritius)
Kuk Early Agricultural Site (Papua New Guinea)
San Marino Historic Centre and Mount Titano (San Marino)
Archaeological Site of Al-Hijr (Madâin Sâlih) (Saudi Arabia)
The Wooden Churches of the Slovak part of Carpathian Mountain Area (Slovakia)
Rhaetian Railway in the Albula / Bernina Cultural Landscape (Switzerland and Italy)
Chief Roi Mata's Domain (Vanuatu)


Natural properties inscribed on UNESCO's World Heritage List during the 32nd session:

Joggins Fossil Cliffs (Canada)
Mount Sanqingshan National Park (China)
Lagoons of New Caledonia: Reef Diversity and Associated Ecosystems (France)
Surtsey (Iceland)
Saryarka - Steppe and Lakes of Northern Kazakhstan (Kazakhstan)
Monarch Butterfly biosphere Reserve (Mexico)
Swiss Tectonic Arena Sardona (Switzerland)
Socotra Archipelago (Yemen)

Extensions added onto properties already on the World Heritage List:

Historic centres of Berat and Gjirokastra (Albania)
Mountain Railways of India
Paleolithic Cave Art of Northern Spain
The Antonine Wall (United Kingdom) 

Styð þetta ágæta átak

Fyrir um tveimur árum síðan heyrðust raddir óánægðra ferðaþjónustuaðila sem að vildu endilega að ferðamenn hefðu aðgang að því að stíga á land í eyjunni. Sem betur fer var þeirri vitleysu afstýrt og þessi leið frekar farin. Mikið er ég ánægð með það.

Skemmtiferðaskip hafa löngum lagt leið sína þangað - það sér maður á leiðalýsingum og e.t.v hafa einhver skip sent fólk á gúmmíbátum í land. Ég hef þó engar sönnur fyrir því.

Þetta mætti þó hafa betra eftirlit með.

Ef ferlið sem endanlega kemur stöðum á heimsminjaskrá UNESCO er rétt að byrja eru þó nokkur ár í land þangað til að Surtsey er opinber heimsminjastaður.

Surtsey á heimsminjaskrá