Risessan er Kínversk?

Ég var svo heppin að geta tekið mér frí og farið með Elíasi Snæ syni mínum og árgangnum hans og kennurum Hlíðaskóla niður í bæ. Það var gengið af stað rétt áður en hin risavaxna átti að vakna upp við tjörnina. Á leiðinni var staldrað við á skólavörðuhæðinni og nesti borðað í brekkunni fyrir neðan MR á meðan að sundurskorin strætó var barinn augum. Þetta var æðislegt, alveg eins og að verða barn aftur. Ég var jafn spennt og krakkarnir, við veltum vöngum yfir hvernig þetta hefði allt verið hægt og Hildur kennari sem hefur frábæra sagnagáfu gerði ævintýrið um hið stóra tröll/risa svo spennandi að krakkarnir trúðu því að í raun væri sofandi risi undir borginni.

Þau urðu fyrir talsverðum vonbrigðum þegar þau áttuðu sig á að kannski væri þetta sviðsett, og ekki alvöru. Við röbbuðum um þetta á meðan við gengum um miðbæinn. Já, en Anna er þetta þá bara saga? Þetta er ævintýri, og það sem er spennandi við ævintýri er að maður veit ekki hvort þau hafi gerst og séu að gerast í raun eða hvort þau séu skálduð saga. JÁA!

Risessan hin stirða og fagra olli ekki vonbrigðum og krakkarnir (7 og 8 ára) voru samstillt og hlýðin og góð og það sem meira er, biðu rólega eftir því að um tveir tugur krakka fengju að vega salt á höndum risessunar áður en hún var keyrð upp Bankastræti.

Mikið er gaman að byrja daginn á svona ævintýri. Vonandi verða fleiri dagar þannig!