Det indre svin!

Jón Arnar upplýsti um að yfirmaður launanefndar sveitarfélaga og opinberra starfsmanna Dennis Kristensen hefði valið að segja starfi sínu lausu nýlega í mótmælum við andstöðu samstarfsfólks síns við að auka launajafnrétti milli kvenna og karla. 

Í þau tólf ár sem ég bjó í danaveldi spurði ég mig aldrei spurningar um launamisrétti þar í landi, var hreinlega ekki nógu meðvituð um það enda stærstan part tímabilsins í námi. ´

Þau sex ár sem ég var á vinnumarkaðnum af þeim tólf varð ég smám saman þess vör að skólasystur mínar og vinkonur voru svosem að fá ágætis störf mjög oft á vegum sveitarfélagana eða hjá KLF (kommunernes landsforbund) en  strákarnir skólafélagar mínir ruku oftast beint upp í framkvæmdastjóra- og deildarstjórastöður sem hækkuðu laun þeirra.

 Stelpurnar voru týpískt í störfum fuldmægtig eða einhverju ámóta (og þó að þær ynnu ómælt, langt fjarri og umfram 37 tímana) voru þær enn í störfum sem báru titil eins og þær bæru ekki ábyrgð á neinum málum.

Ég held að þetta sé undirliggjandi launamisréttinu. Það er samspil innrætingar, atferlis/félagslegrar hegðunar og stigröðunar. Staðsetning í launatöflur er bara afleiðing af því. ....Og árangurstengdu launin skekkja enn frekar og mismuna ef viðmiðin sem eru til grundvallar eru ósýnileg.

Jafnréttismál í Danmörku hafa ekki átt upp á pallborðið meðal almennings lengi og baráttukonur eins og Drude og Ulla Dahlerup hafa þótt hátt hrópandi og hallærislegar.

Mér sýnist á öllu að danir, konur og einstaka menn eins og Dennis séu að taka við sér. GOTT! Betra seint, en aldrei! 

Þetta eru framfarir.

Bara eitt dæmi úr mínu auma lífi. Árið 1990 var ég byrjuð í háskóla, hafði lokið fyrsta árinu mínu í þjóðfélagsfræði og ætlaði mér að halda áfram. Ég var ekki kona einsömul og fór því upp á stjórnsýsluskrifstofu háskólans og nemendaráðsskrifstofu til að leita mér upplýsinga um hvernig ég bæri mig að varðandi fæðingarorlof sex mánuðum síðar.

Þar var mér sagt að konur ættu ekki að eiga börn og það færi illa saman við háskólanám, mér var ráðið frá að halda áfram. Þrjóski og uppreisnargjarni íslendingurinn kom upp í mér við þessi tilsvör. Ég gekk með barnið, fæddi það og mætti í fyrirlestur með barnið 14 daga gamalt, sat með það á brjósti skólabræðrum mínum til mikillar blygðunar og vann verkefni með barnið á öxlinni.

Sonur minn byrjaði semsagt frekar snemma í háskóla og varð von bráðar lukkudýr árgangsins.

Þetta er ekki uppeldisaðferð sem ég mæli með sérstaklega þó.

Sigurinn var þó sætur þegar ég útskrifaðist um vorið með láði, dreng í vagni, búin að sigra kerfið. ...tveimur árum síðar ákváðu dönsk stjórnvöld að blása til aðgerða til að hvetja landsmenn og sérstaklega námsmenn að eiga börn þar eð þjóðin var í stöðnun (til lengri tíma í útrýmingarhættu).   .....Þannig að ég held að viðbrögð Dennis Kristensen sé bara vísbending um að það fari eitthvað að hreyfa málum þar í landi.

Danskar konur gera ráð fyrir lægri launum en karlar